پرویز شهبازی حتی با بهترین فیلم چند سال اخیرش یعنی ‹‹دربند›› نتوانسته به موفقیتی که ‹‹نفس عمیق›› به دست آورد و یک جورهایی بدل به فیلمی کالت شد برسد. او که در جشنواره با فیلم ‹‹سال دوم دانشکده من›› (رسول صدرعاملی) نیز به عنوان فیلم‌نامه‌نویس حضور دارد مشکلی که پس از ‹‹نفس عمیق›› پیدا کرده این است که شاهکارش را خیلی زود خلق کرده و آثار بعدی‌اش همیشه با آن مقایسه شده و می‌شوند. این همان مشکلی است که به طور مثال جوزپه تورناتوره پس از ساخت ‹‹سینما پارادیزو›› پیدا می‌کند و تمام فیلم‌هایش با آن مقایسه می‌شوند و کم می‌آورند یا مثلاً اورسن ولز با ‹‹همشهری کین›› که همیشه حتی زمانی که فیلم درخشانی چون ‹‹نشانی از شر›› را می‌سازد زیر سایه آن باقی می‌ماند. نکته جالب فیلم ‹‹طلا›› وجود تهیه‌کنندگانی چون رامبد جوان و محمد شایسته و حضور بازیگرانی چون نگار جواهریان، هومن سیدی و طناز طباطبایی است که همه به نوعی از جریان اصلی و سینمای بدنه ایران هستند که زمانی شهبازی با آن سنخیتی نداشت و متعلق به سینمای مستقل و هنری ایران به حساب می‌آمد. به نظر می‌رسد پرویز شهبازی روز به روز از آنچه که بود دور و دورتر می‌شود.
پخش انحصاری گزارش های تصویری مجله فیلم از جشنواره فیلم فجر از کلوپ آپ، اپلیکیشن آپ و دانلود از
